พราย ขยายความให้เราฟังว่า เขากลับมาด้วยความรู้สึกว่า ครั้งหนึ่ง เขา เป็นผู้ที่หว่านเมล็ดพันธุ์ความทุกข์ ความเหงา เศร้าและเดียวดาย ความเกลียดชังและเจ็บปวด ไว้กับแฟนเพลงกลุ่มหนึ่ง ที่เมื่อกาลเวลาผ่านไป เมล็ดพันธุ์เหล่านั้นเติบโตไปพร้อมๆ กัน ในทิศทางที่ต่างกัน
บ้างเข้าใจ และเจริญเติบโต สวยงาม
บ้างไม่เข้าใจ และยังคงจมกับความไม่เข้าใจนั้นต่อไป
เขาจึงกลับมาเพื่อหยิบยื่น หวังเป็นส่วนหนึ่งในการสร้างเมล็ดพันธุ์ใหม่ ด้วยความรู้สึกที่ว่า “เราทุกคนล้วนมีแสงสว่างในตัวเอง” เราทุกคนล้วนเป็น”พราย”ที่มีแสงระยิบระยับในตัวเอง แต่บางคนอาจยังมองไม่เห็น หรือไม่เข้าใจ ถ้าบทเพลงของพราย จะเป็นส่วนเล็กๆ ทำให้คนเหล่านี้ ได้ค้นพบตัวเอง เข้าใจตัวเอง และสามารถเติบโตได้ด้วยพลังในตัวของมันเอง พลังที่ออกมาจากจิตใจที่สมบูรณ์ เปี่ยมไปด้วยความรักและความสุข ถือว่าเขาประสบความสำเร็จแล้ว
เขากลับมาเพื่อบอกกับทุกคนว่า ความเกลียดชัง การต่อว่ากัน มันไม่มีประโยชน์อะไรเลย