U.N. Independent International Fact-Finding Mission on Myanmar เรียกร้องให้รัฐบาลทหารยุติความรุนแรงทางเพศ และความรุนแรงเรื่องเพศกับกลุ่มชาติพันธุ์ซึ่งยังมีอยู่ในรัฐฉาน คะฉิ่น และรุนแรงอย่างมากในรัฐยะไข่ระหว่างปฏิบัติการกวาดล้างในปี 2017 อันเป็นปัจจัยที่ชี้ให้เห็นว่ากองกำลังทหารเมียนมาตั้งใจทำลายประชากรชาวโรฮิงญา
คณะทำงานหาข้อเท็จจริงฯ ได้สัมภาษณ์ผู้รอดชีวิตและพยานจากปฏิบัติการกวาดล้างที่เริ่มต้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2017 ในรัฐคะฉิ่น และรัฐฉาน ทางตอนเหนือ และรัฐยะไข่ทางตะวันตกของเมียนมาซึ่งทำให้ชาวโรฮิงญากว่า 700,000 คนอพยพไปบังคลาเทศ และได้ข้อสรุปว่า การกระทำรุนแรงทางเพศเป็นส่วนหนึ่งของกลยุทธ์สร้างความหวาดกลัว และการลงโทษต่อกลุ่มชาติพันธุ์ โดยทหารเมียนมาแสดงออกถึงเจตนาในการเลือกปฏิบัติต่อชาวโรฮิงญา ผ่านการสังหารเด็ก และผู้หญิง เลือกข่มขืนเด็ก และผู้หญิง ทำร้ายหญิงตั้งครรภ์ และทารก รวมถึงการกระทำรุนแรงต่ออวัยวะสืบพันธุ์ การทิ้งร่องรอยความรุนแรงบนตัวของเหยื่อด้วยการทำร้าย จี้ด้วยบุหรี่ กรีดด้วยมีด นอกจากนั้นยังมีความรุนแรงทางเพศต่อเด็กชาย และผู้ชาย และยังค้นพบว่ากลุ่มหญิงข้ามเพศชาวโรฮิงญาต้องพบความรุนแรงมากเป็น 2 เท่า จากการเป็นชาวโรฮิงญา และเป็นหญิงข้ามเพศ
รายงานระบุว่า การกระทำเหล่านี้เป็นอาชญากรรมในกฏหมายระหว่างประเทศ และเป็นอาชญากรรมต่อสิทธิมนุษยชน อย่างไรก็ตาม รัฐบาลเมียนมากลับไม่สามารถหยุด ป้องกัน หรือกระทำการใดๆ กับเหตุการณ์รุนแรงดังกล่าวได้ และต้องรับผิดชอบต่อเหตุการณ์ดังกล่าว
อ่านรายงานเพิ่มเติม:
UN Fact-Finding Mission on Myanmar Calls for Justice for Victims of Sexual and Gender-based Violence
NEW YORK (22 August 2019) – The U.N. Independent International Fact-Finding Mission on Myanmar said the country’s military must stop using sexual and gender-based violence to terrorise and punish ethnic minorities. The Mission said the brutal tactic was still being employed in Kachin and Shan states, and was so severe in Rakhine State, during the “clearance operations” of 2017, that it was a factor indicating the Myanmar military’s genocidal intent to destroy the Rohingya population.
The Mission made its conclusions in a new report, released Thursday in New York, that soldiers routinely and systematically employed rape, gang rape and other violent and forced sexual acts against women, girls, boys, men and transgender people in blatant violation of international human rights law.
“Extreme physical violence, the openness in which it is conducted … reflects a widespread culture of tolerance towards humiliation and the deliberate infliction of severe physical and mental pain or suffering on civilians,” the report said.
Marzuki Darusman, chair of the Fact-Finding Mission, said, “The international community must hold the Myanmar military to account for the tremendous pain and suffering it has inflicted on persons of all genders across the country.”
The Mission conducted interviews with hundreds of survivors and witnesses of sexual violence in Kachin and Shan States in the north, and in Rakhine State in the west, where the military’s “clearance operations” that began on 25 August 2017 led to more than 700,000 Rohingya fleeing to Bangladesh. On the second anniversary of the beginning of the operations, this report is an important reminder of the continuing need for accountability.
Mission Expert Radhika Coomaraswamy said the findings also “address a gap that usually surrounds sexual and gender-based reports – cases of sexual violence against men and boys and transgender people.”
“The silence must be broken,” she said.
The Mission said only one conclusion could be drawn from the accounts it had obtained: sexual violence perpetrated by the military was “part of a deliberate, well-planned strategy to intimidate, terrorise and punish a civilian population.”
Myanmar’s military, known as the Tatmadaw, demonstrated its genocidal intent against the Rohingya population “through the widespread and systematic killing of women and girls, the systematic selection of women and girls of reproductive ages for rape, attacks on pregnant women and on babies, the mutilation and other injuries to their reproductive organs, the physical branding of their bodies by bite marks on their cheeks, neck, breast and thigh, and so severely injuring victims that they may be unable to have sexual intercourse with their husbands or to conceive and leaving them concerned that they would no longer be able to have children,” the report said.
The majority of assaults reported were directed at women and girls who were beaten, burned with cigarettes, slashed with knives, raped and held as sexual slaves on military bases. The report also documents cases of rape, forced nudity and the sexual torture of men and boys.
“For the first time in such a UN report, we are clearly highlighting violence against transgender people,” said Mission Expert Christopher Sidoti. “We spoke to transgender Rohingya women, and found they are victimised twice, because they are Rohingya and because they are transgender.”
The report also documents rape, gang rape and other sexual violence, sometimes deadly, against boys and men. In one incident in Kachin State’s Myitkyina Township, Myanmar Intelligence Office agents forced two male detainees to undress and rape each other. The agents reportedly laughed as they watched, asking “Are you enjoying yourselves?”
The report also examined how gender inequality within Myanmar and within ethnic communities enables sexual and gender-based violence.
The Mission said it felt compelled to update the findings it made in an earlier 2018 report to the Human Rights Council to underscore the importance of accountability for perpetrators.
Many of these acts amount to crimes under international law, including war crimes, crimes against humanity and acts of genocide. Yet, the Myanmar Government has failed to cease, prevent and take action against sexual and gender-based violence in the country, or hold those responsible to account.
With hundreds of thousands of Rohingya refugees still trapped in Bangladesh, too fearful to return home, the report should serve as an important reminder of the need for accountability of perpetrators and justice for victims. It makes a call to action to the Government of Myanmar, the Security Council and the international community to make accountability for these grave crimes an urgent priority.