บ้านแต่ละหลังปลูกอยู่บนพื้นที่ลาดชันเพราะอยู่บนยอดดอย รอบๆ หมู่บ้านเป็นป่าซึ่งมีทั้งต้นไม้ใหญ่น้อยขึ้นอยู่เนืองแน่น บริเวณใกล้ๆ มีหุบเขาซึ่งมีลำห้วยไหลผ่าน ถนนลูกรังที่ไต่ระดับขึ้นเรื่อยๆ ไปสิ้นสุดที่บ้านของ “พะตีตาแยะ ยอดฉัตรมิ่งบุญ” ผู้อาวุโสชาวปกาเกอะญอ แห่งหมู่บ้านสบลาน
